Οι πιθανότητες μιας επιτυχούς εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα με διαβήτη είναι σχεδόν  όσες και οι πιθανότητες επιτυχούς εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα χωρίς διαβήτη. Εάν φροντίζετε την υγεία σας στις περισσότερες περιπτώσεις, ο διαβήτης δεν θα πρέπει  να σας αποτρέψει από το να αποκτήσετε ένα υγειές μωρό.

Ο διαβήτης που εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη μπορεί είτε να προϋπήρχε -τύπος 1 ή τύπος 2-είτε μπορεί να αναπτυχθεί στη διάρκεια της εγκυμοσύνης , οπότε σ’ αυτή την περίπτωση είναι γνωστός ως διαβήτης κύησης. Ο διαβήτης κύησης τείνει να αναπτυχθεί περίπου σε 24 εβδομάδες, όταν οι απαιτήσεις ινσουλίνης είναι υψηλές.
Σήμερα, οι πιθανότητες μιας επιτυχούς εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα με διαβήτη είναι σχεδόν όσες και οι πιθανότητες επιτυχούς εγκυμοσύνης σε μια γυναίκα χωρίς διαβήτη. Εάν φροντίζετε την υγεία σας στις περισσότερες περιπτώσεις, ο διαβήτης δεν θα πρέπει να σας αποτρέψει από το να αποκτήσετε ένα υγειές μωρό.

Οι πιθανότητες για μια γυναίκα να εμφανίσει διαβήτη κύησης είναι μεγαλύτερες όταν υπάρχει μια από τις ακόλουθες καταστάσεις:

• Ιστορικό παθολογικής ανοχής στη γλυκόζη.
• Οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, ιδίως σε συγγενείς πρώτου βαθμού.
• Προηγούμενη ανεξήγητη διακοπή της εγκυμοσύνης ή ενδομήτριος θάνατος ή γέννηση νεογνού με διαμαρτίες διάπλασης ή βάρους άνω των 4 κιλών.
• Βάρος σώματος προ της εγκυμοσύνης μεγαλύτερο από το ιδανικό σωματικό βάρος τουλάχιστο κατά 10%.
• Ηλικία άνω των 25 ετών.
• Πολλύτοκος (περισσότερες από 4 εγκυμοσύνες).
• Μέλος εθνικής πληθυσμιακής ομάδας με υψηλό ποσοστό διαβήτη (μαύρη φυλή).

Καθώς έχει βρεθεί ότι έγκυες γυναίκες με παθολογικές τιμές γλυκόζης αίματος παρουσιάζουν διάφορες επιπλοκές, τόσο οι ίδιες όσο και τα νεογέννητα, οι ειδικοί έχουν καταλήξει ότι η αυστηρή ρύθμιση του σακχάρου είναι σημαντική για την καλή έκβαση της εγκυμοσύνης. Γι’ αυτό πρέπει να γίνεται η διάγνωση του διαβήτη της κύησης και οι έγκυες να παρακολουθούνται τακτικά από τον ειδικό για τον διαβήτη, ώστε να ρυθμίζεται κάθε παθολογική τιμή γλυκόζης , με προσοχή και συνέπεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εντατική θεραπεία του διαβήτη με στόχο τις φυσιολογικές τιμές γλυκόζης, έχει ως αποτέλεσμα παρόμοια έκβαση της εγκυμοσύνης, όπως και στις γυναίκες χωρίς διαβήτη κύησης.
Η στενή επίβλεψη της εγκυμοσύνης σας πρέπει να γίνεται εκτός από τον ειδικό γιατρό και από μια ιατρική ομάδα μαιευτικής περίθαλψης.
Άσχετα από τον τύπο διαβήτη έχετε εσείς, ο αυστηρός έλεγχος των επιπέδων γλυκόζης αίματος είναι πάρα πολύ σημαντικός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης .Για τις γυναίκες με προϋπάρχοντα  διαβήτη αυτό σημαίνει μια εντονότερη θεραπευτική αγωγή ινσουλίνης και εξέταση αρκετές φορές μέσα στην ημέρα. Ο διαβήτης κύησης μπορεί να ελεγχθεί με διαιτητικούς περιορισμούς, αλλά και πολλές φορές απαιτούνται εγχύσεις ινσουλίνης.
Η ύπαρξη διαβήτη της κύησης πρέπει να ελέγχεται σε κάθε έγκυο γυναίκα που βρίσκεται στη 22η-24η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Προηγείται δοκιμασία φόρτισης με 50 γρ. γλυκόζης, ανεξάρτητα εάν η έγκυος έχει λάβει πρόσφατα τροφή ή όχι. Αν μετά από μία ώρα βρεθεί σάκχαρο αίματος άνω των 140mg/di, ακολουθεί η δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη. Αν η δοκιμασία είναι αρνητική, η έγκυος γυναίκα λαμβάνει ένα διάλυμα γλυκόζης σε νερό και ακολουθούν μετρήσεις του σακχάρου της.
Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσουν σε διάφορα προβλήματα και με το αναπτυσσόμενο μωρό αλλά και με τη μητέρα. Το μωρό συνήθως είναι μεγαλύτερο, η μητέρα έχει υψηλότερη πίεση αίματος και πολλές φορές το μωρό παρουσιάζει υπογλυκαιμία μετά τη γέννησή του.

Μεταβαλλόμενες απαιτήσεις ινσουλίνης
Η συχνή εξέταση της γλυκόζης του αίματος ( αρκετές φορές ανά ημέρα)είναι ουσιαστική προκειμένου να διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα η γλυκόζη σε όλη την εγκυμοσύνη. Από της εγκυμοσύνης ίσως και πριν τη σύλληψη, η παροχή συμβουλών και ο αυστηρός έλεγχος της γλυκόζης του αίματος, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός υγιούς μωρού και αυξάνουν τις πιθανότητες για μια επιτυχή εγκυμοσύνη. Οι ανάγκες για ινσουλίνη ποικίλουν στα διάφορα στάδια της εγκυμοσύνης.
Τις πρώτες-πρώτες εβδομάδες τα επίπεδα της ινσουλίνης μπορεί πραγματικά να πέσουν και να διαπιστώσετε ότι έχετε συχνά υπογλυκαιμία. Στα μεταγενέστερα στάδια εγκυμοσύνης όμως, οι ανάγκες ινσουλίνης μπορούν να διπλασιαστούν, ακόμα και να τριπλασιαστούν  και σε αυτή τη φάση μερικές γυναίκες δεν μπορούν να παράγουν αρκετή δική τους ινσουλίνη ώστε να κρατήσουν χαμηλά τα επίπεδα γλυκόζης αίματος με αποτέλεσμα να εντοπίζεται ο διαβήτης κύησης. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα της εγκυμοσύνης πολλές γυναίκες διαπιστώνουν ότι η ινσουλίνη τους είναι σε χαμηλά επίπεδα. Μόλις το μωρό γεννηθεί οι απαιτήσεις ινσουλίνης μειώνονται εντυπωσιακά. Συνήθως μετά τον τοκετό, η γυναίκα με διαβήτη της κύησης έχει φυσιολογικές τιμές σακχάρου, οπότε η αγωγή με ινσουλίνη διακόπτεται. Έξι εβδομάδες αργότερα συνίσταται νέα δοκιμασία ανοχής γλυκόζης με 75 γρ. γλυκόζης, για να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη ή μη διαβήτη. Γυναίκες που είχαν διαβήτη της κύησης, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, ιδίως αν αυξηθεί το σωματικό τους βάρος.
Η υπερθεραπεία του διαβήτη αυξάνει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας και αυτό είναι συχνά μια ανησυχία για τις μέλλουσες μητέρες. Εντούτοις, τα στοιχεία  δείχνουν ότι ο κίνδυνος για το έμβρυο από τη μητρική υπογλυκαιμία  είναι ελάχιστος ενώ όσο μεγαλύτεροι είναι οι περίοδοι υψηλής γλυκόζης αίματος στη μητέρα τόσο μεγαλύτερη είναι η απειλή για την υγεία του μωρού. Μερικές φορές τις πρώτες ώρες μετά τον τοκετό το νεογνό μπορεί να παρουσιάσει υπογλυκαιμία, ίκτερο μεγαλύτερο του συνήθους ή άλλες διαταραχές που όμως διορθώνονται.

Δίαιτα στην εγκυμοσύνη
Η διατροφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σημαντική προκειμένου να βοηθήσει τον έλεγχο γλυκόζης αίματος. Είναι επίσης σημαντικό ότι το αναπτυσσόμενο μωρό παίρνει όλες τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται. Ως διαιτητική αγωγή συνίσταται η λήψη μικρών και συχνών γευμάτων, η αποφυγή ευαπορρόφητων υδατανθράκων (ζάχαρη) και αν υπάρχει λόγος ο ελαφρός περιορισμός θερμίδων.
Με τα σημερινά δεδομένα απαγορεύεται η λήψη αντιδιαβητικών δισκίων από έγκυες γυναίκες και ο μόνος τρόπος διόρθωσης του σακχάρου είναι η ινσουλίνη. Ο ειδικός για το διαβήτη αποφασίζει για το θεραπευτικό σχήμα.
Η ινσουλίνη που χρησιμοποιεί η έγκυος, όπως κι αυτή που παράγει η ίδια από το πάγκρεας δεν περνάει από τον πλακούντα και δεν επηρεάζει το έμβρυο, το οποίο αντιθέτως επηρεάζεται από τα υψηλά επίπεδα σακχάρου της μητέρας.